Wil jij alles er aan doen om je kans op genezing te vergroten?
Het is een harde klap als je te horen krijgt dat je kanker hebt. Je wilt het in eerste instantie ook helemaal niet geloven en voor de buitenwereld hou jij je sterk. Maar langzaam dringt het echt tot je door, het gaat werkelijk over jou. Jij hebt kanker. Ongelofelijk, want jij bent iemand die toch altijd goed voor zichzelf zorgt. Je eet gezond, sport en beweegt. Het voelt alsof je lichaam je verraden heeft, je in de steek laat. Je bent boos en opstandig, want ineens is zo veel onzeker. Natuurlijk vertrouw je op je behandeling en je arts, zij gaan je tenslotte ‘beter’ maken, maar in welke foute film ben je beland? Je bent een aanpakker, weet dat je door moet en dat doe je ook, positief als je bent.
Herken jij dit?
- Diep van binnen ben je ontzettend bang dat je nooit meer helemaal de oude wordt, ‘overgeleverd’ aan een wereld van chemo’s en bestralingen en witte jassen
- Ga je die behandeling wel goed doorkomen? Red jouw lijf dat wel? Je had toch een gezond en sterk lijf
- Gedachten schieten alle kanten op, het lukt je niet om wat rust in je kop te krijgen, het lijkt wel een nest puppies. Gek word je ervan
- Angst dat je energie helemaal door het putje gaat. Die behandeling trekt natuurlijk een grote wissel op je conditie, dat is je verteld, maar hoe groot gaat die impact zijn?
- Kan je dan überhaupt nog wel sporten met de meiden of is wandelen met de hond het enige wat er nog in zit?
- Kan je straks nog wel fulltime werken? Op hetzelfde niveau?
Hoe pak jij dit nu aan?
Wat kan je zelf ‘doen’ naast je reguliere behandeling om er zo goed mogelijk door te komen en je kans op genezing te vergroten? Als je niets doet weet je zeker dat je bent ‘overgeleverd’ aan de medische wereld. Je hoofd blijft een ‘gekkenhuis’ en je raakt het contact met je lijf verder kwijt. Je hebt weinig energie meer over om je leven weer op te pakken. En wat dan?
Dus wat ga je nu doen? Afwachten en blijven zitten met alle onzekerheid en frustratie die je nu voelt, of kom je in beweging en krijg je weer meer grip op je leven en de toekomst? Ondersteun je jouw herstel zoveel als je kan?